W odległych, lodowatych zakątkach naszego Układu Słonecznego, Neptun skrywa kolosalną zagadkę znaną jako Wielka Plama—wirujący wir chaosu, który dorównuje furii Wielkiej Czerwonej Plamy Jowisza, a jednocześnie tańczy w głębokiej niebieskiej mgle metanowej. Odkryta w 1989 roku przez Voyager 2, ta ciemna, wirująca w lewo bestia może pochłonąć całą Ziemię w swoim ogromnym paszczy, napędzana wiatrami wyjącymi z prędkościami sięgającymi 1,500 mil na godzinę, najszybszymi w naszym kosmicznym sąsiedztwie. Urodzona z burzliwej, bogatej w metan atmosfery planety, Wielka Plama nie jest statyczną blizną; czujne oko Hubble'a uchwyciło jej dramatyczne przybycia i zniknięcia, znikając i pojawiając się jak upiorna zjawa na przestrzeni lat. Towarzyszą jej migoczące jasne chmury zamarzniętego metanu, które podążają za nią jak wierni towarzysze, ta burza podkreśla dziko dynamiczną pogodę Neptuna na najzimniejszym znanym nam świecie, gdzie temperatury spadają do przerażająco niskich wartości. Mysteriously migrates toward the equator, defying expectations, the Giant Spot offers astronomers a thrilling window into planetary tempests, helping unravel similar raging features on distant exoplanets light-years away. W istocie, to ryczące świadectwo Neptuna o nieokiełznanych siłach kształtujących obce światy, przypominające nam, że nawet w cichym pustkowiu, giganci budzą się z szeptem wiatru i grzmotem. NASA